Uczniowie uzdolnieni

Nasi uczniowie objęci programem Wars i Sawa

Portfolio

Martyna Ortin – Klasa 2L

W DRODZE NA PARNAS

Nazywam się Martyna. Moją pasją jest coś, co może wydawać się nietypowe lub przestarzałe w naszym wieku: piszę wiersze, książki i opowiadania.

Jest to pasja, która towarzyszy mi, od kiedy nauczyłam się pisać. Gdy byłam mała, dużo czytałam, co pomogło mi później w rozwijaniu mojego zainteresowania i poszerzyło mój zasób słów. Kiedyś pisałam dosłownie o wszystkim, często zabierałam ze sobą mały notesik, w którym zapisywałam swoje utwory. Brałam też udział w dużej ilości konkursów recytatorskich, co na pewno pomogło mi w zrozumieniu konstrukcji wiersza  oraz  w łatwiejszym dobieraniu rymów.

Z początku pisałam o mitologii, uwielbiałam czytać o kulturze  greckiej, rzymskiej, nordyckiej, egipskiej, od jakiegoś czasu natomiast inspiruje mnie Szekspir, Mickiewicz i Słowacki.

Piszę nie tylko dlatego, że to lubię, jest to też moja forma odstresowania, dlatego moje wiersze najczęściej (ale nie tylko!) są w tematyce poważnej, dotyczącej sensu życia, bądź problemów, z którymi my, ludzie, zmagamy się na co dzień.

Chciałabym podzielić się z Wami moimi utworami, oraz pokazać, że pisanie wierszy w naszym wieku nie jest czymś nudnym, i być może zainspirować kogoś z Was.

Jan Waks – Klasa 3D

Z HISTORIĄ ZA PAN BRAT

Nazywam się Jan Waks i jestem uczniem klasy 3B. Należę do programu Wars i Sawa, a przedmiotem, w którym jestem najbardziej uzdolniony jest historia. Jestem również stypendystą i otrzymałem w pierwszej klasie stypendium Prezesa Rady Ministrów za bardzo dobre wyniki w nauce. Interesuję się historią od czasów szkoły podstawowej. Zainteresowanie tym przedmiotem rozbudził we mnie mój nauczyciel ze szkoły podstawowej i gimnazjum, który wierzył w mój potencjał dotyczący historii oraz pomagał mi rozwijać moje zdolności. Najbardziej interesuje mnie XX w., starożytność i XVI oraz XVII w. Czytam różne artykuły, oglądam filmy i filmiki związane z historią. Zwłaszcza cenię sobie różne kanały o tematyce historycznej na YouTube takie jak ,,Światowa Historia”, ,,Irytujący Historyk”, ,,Historia bez cenzury “, czy ,,Historia w 5 minut”, szczególnie imponuje mi Wojtek Drewniak z kanału Historia bez cenzury, gdyż umie przekazywać treści w sposób przystępny i prosty dla młodego odbiorcy, a do tego umie utrzymać uwagę. 

Program Wars i Sawa umożliwia mi realizowanie mojej pasji. Moim opiekunem w ramach programu jest pani wicedyrektor Marzena Sadowska, która pomaga mi wyszukiwać informacje dotyczące tematów historycznych i około historycznych. Wars i Sawa daje mi możliwość uzupełniania i poszerzenia mojej i tak dużej wiedzy o nowe fakty lub ciekawostki, o których mogłem nie mieć pojęcia lub wiedziałem niewiele. Cieszę się, że mogę należeć do tego programu i jestem wdzięczny wszystkim, którzy pomagali lub pomagają mi rozwijać moje zainteresowanie i pasję historią. Należy pamiętać, że historii uczymy się nie po to ,,bo tak” , ale po to by wyciągać wnioski z przeszłych błędów i nie powtarzać ich w przyszłości. 

Karolina Dębkowska- Klasa 2B

Cześć, mam na imię Karolina. Od kiedy byłam małym dzieckiem bardzo lubiłam uczyć się języków obcych, a nauka przynajmniej ich podstaw przychodziła mi z łatwością. W drugiej klasie szkoły podstawowej zaczęłam samodzielną naukę języka angielskiego, aby być w stanie konsumować media które mnie interesowały. Na początku było mi ciężko zrozumieć język na tyle aby swobodnie się nim komunikować, więc zaczęłam komunikować się z ludźmi po angielsku przez internet i od tamtej pory moje zdolności językowe znacznie się poprawiły. Mam nadzieję, że w przyszłości mój zasób słów w tym języku będzie jeszcze większy. (Hi, my name is Karolina. Since I was a child I always liked learning foreign languages and it was really easy for me to learn their basics at the very least. In the second grade of primary school I started to learn English on my own to be able to consume media that I was interested in. At first it was somewhat challenging to learn the language enough to freely use it so I started to communicate with people online and my English has been improving significantly ever since. I hope that in the future I will be able to communicate in English even better.)

Patrycja Cecko – Klasa 1A

Cześć, mam na imię Patrycja. Moją pasją jest wszystko co związane z Japonią. Japonia – fascynacja, która z krótkich, odprężających chwil z komiksem czy rysunkiem w ręku, przerodziła się w mój rozwój na co najmniej kilku obszarach. Japońskie mangi to kolejna z form wizualnych, jakie zainteresowały mnie w czasie wolnym od nauki. Moje zainteresowanie Japonią nie było takie oczywiste od samego początku, gdy zetknęłam się z japońską sztuką rysunku. Zainteresowały mnie rysunki, grafiki, w końcu całe mangi pełne komiksów. Nie była to łatwa droga, gdyż różnice kulturowe między japońskim podejściem do życia, a kulturą polską, europejską, w której dorastam, sprawiły, że nie wszystkie serie komiksów przypadły mi do gustu i po kilku przeczytanych tomach podejmowałam decyzję o rezygnacji i przejściu do innej serii. To jednak sprawiło, że w miarę upływu czasu dowiadywałam się więcej o mieszkańcach Japonii, o tym z czego wynikały zachowania bohaterów moich serii lub jakie przepisy, prawa czy też oczekiwania wobec nich, aktualne i realizowane w Japonii obecnie, miały wpływ na ich postawy. Zainteresowanie Japonią nie należy do częstych, ale obecnie dzięki internetowi możemy z łatwością znaleźć się w gronie osób, które mają podobne zainteresowania. Moje „bratnie dusze” znalazłam w Stanach Zjednoczonych. Dzięki przyjaźniom, jakie udało mi się stworzyć podczas rozmów o Japonii zrodził się plan, wspólne marzenie, by do Japonii wspólnie pojechać, gdy będziemy pełnoletni. Zaczęliśmy drobnymi kwotami odkładać małe sumy. Japońskie mangi najbardziej oddaje język japoński, samo dotarcie do aktualnych wersji przypomina nieco czasy, o jakich opowiadała mi mama, gdy do Polski z dużym opóźnieniem docierały filmy czy muzyka spoza granic. Z moim zainteresowaniem jest podobnie, tłumaczenia na polski pojawiają się z nierzadko kilkumiesięcznym lub nawet rocznym opóźnieniem w stosunku do japońskich oryginałów lub USA, dlatego w miarę upływu czasu potrzeba poznania języka japońskiego, by ułatwić sobie dostęp do nowych wydań, okazała się niezbędna. Od września 2020 r. dzięki wsparciu mamy, uczę się języka japońskiego w trybie zdalnym, co wymusiła na nas pandemia. Wielkim plusem zajęć, w których uczestniczę jest to, że również tu lektorzy języka tłumaczą nam niektóre kwestie dwujęzycznie, korzystając z języka angielskiego, ale co najważniejsze – uczą nas Japończycy. Nie jest to łatwy proces z uwagi na zupełnie inne od europejskiego pismo, konieczność „czytania od tyłu”, co wymaga przestawienia się, ale nie zniechęca mnie to. Swoją wiedzę o Japonii pogłębiam cały czas. Od nauki hiragany, katakany i kanji czyli znaków kaligrafii japońskiej po tradycje kulinarne, pośród których ciekawostką jest etykieta spożywania posiłków przez nazwy potraw i ich różnorodność, o której niewiele w Europie wiemy, kojarząc Japonię jedynie z sushi. Prezentując kraj z pewnością o kilku takich potrawach chciałabym klasie opowiedzieć. Czytam też książki jak: – „Bezsenność w Tokio” Marcina Bruczkowskiego, który wyjechał do Tokio na rok, a spędził tam 10 lat, a teraz przekazuje swoje doświadczenia; – „Dziewczynę z konbini” odmienną w stylu oraz tematyce, jednak napisaną przez japońską autorkę;- „Japonię” Pauliny i Macieja Malty pełną ilustracji, ale też historii z życia w Japonii zbliżoną do książki Bruczkowskiego;-„Banzai” Zofii Micyk o historiach stojących za typowymi dla japońskiej kultury elementami. Na moim celowniku są też opowiadania Akutagawy i Nakajimy oraz baśnie japońskie. Poza literaturą, którą będę poszerzać, poznaję Japonię także za sprawą przewodników Pascala i Lonely Planet – tu skupiam się na tych najlepszych o Tokio i o Japonii w całości w najnowszych wersjach, gdyż przewodniki po 2 latach tracą na aktualności. Przeglądając przewodniki czasami sięgam do YouTube’a, gdzie w ostatnich miesiącach jak grzyby po deszczu pojawiły się filmy podróżujących do różnych miast i udaję się na wirtualny spacer np. ulicami Tokio, gdzie mogę zobaczyć jak wygląda dane miejsce nie tylko na fotografii, ale poczuć jakbym tam się znalazła. Cała fascynacja japońską kulturą w moim przypadku zaczęła się od rysunku, dlatego poza poznawaniem malarstwa japońskiego w ujęciu historii sztuki, zaczęłam też próbować sił sama opierając się o pozycje Marka Crilleya i Christophera Harta, który w swoich przewodnikach przekazuje techniki i tajniki tej sztuki. Tu też dochodzi angielskie słownictwo, jako że przewodniki te są właśnie w języku angielski. Patrycja jest objęta szkolnym programem dla uczniów zdolnych Wars i Sawa.

Tymoteusz Matuszko – Klasa 1E

Cześć, mam na imię Tymoteusz, chodzę do klasy 1E o profilu biologiczno– chemicznym w naszej szkole. Moje zainteresowania to: Botanika, Zoologia, Chemia jądrowa ( chodzi o sytuacje w Czarnobylu ), Języki Obce, Historia, Geografia. W domu posiadam małą hodowle roślin posadzonych z nasionka i to są palmy oraz bananowca . W skład hodowli wchodzi  Daktylowiec Kanaryjski Phoenix canariensis, Waszyngtonia Robusta, Wszyngtonia Nitkowana Washingtoniafilifera, Olejowiec gwinejski Elaeisguineensis,  Palma Brahea Zielona (BraheaEdualis),Banan Abisyński (Esente Ventricosum). Lubię też fotografować naturę co widać na moich social mediach na Instagramie oraz Facebooku.Moimi miejscami do fotografowania natury w Warszawie jest Ogród Botaniczny PAN w Powsinie , Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego przy Łazienkach królewskich oraz Ogród Zoologiczny w Warszawie. Lubię chodzić do Ogrodów Zoologicznych . Moimi ulubionymi zwierzętami jest Pongo , Pan Troglodytes oraz GorillaGorilla ( Łacińskie nazwy zwierząt).

Instagram: https://www.instagram.com/tymek.matuszko/

Natalia Orlicka – Klasa 1E

Mam na imię Natalia i mam 15 lat. Od małego dziecka interesowałam się tańcem, głównie baletem, więc mama zapisała mnie do szkoły baletowej, ale wtedy byłam za młoda, trochę się wstydziłam i ostatecznie nic z tego nie wyszło. Postanowiłam więc sama uczyć się kroków w domu. Gdy miałam 11 lat zdecydowałam, że spróbuję jeszcze raz i zapisałam się ponownie na balet. Na zajęcia chodziłam raz w tygodniu. Po prawie roku musiałam niestety zrezygnować z lekcji i zrobiłam sobie małą przerwę od tańca. Minęło trochę czasu i powróciłam do tego co kocham. Tym razem wybrałam jazz. Na zajęcia uczęszczam już od dwóch lat, ćwiczę dwa razy w tygodniu. Dzisiaj nie wyobrażam sobie mojego życia bez tańca. Taniec stał się nie tylko pasją ale i sensem mojego życia. Natalia jest objęta szkolnym programem Wars i Sawa.

Julia Czerniawska – Klasa 1B

Cześć. Mam na imię Julia. Od najmłodszych lat pasjonował mnie teatr, kino oraz aktorstwo. Staram się rozwijać swoje zainteresowania w tym kierunku i dlatego już od 7 lat uczęszczam na zajęcia teatralne m.in. w Białołęckim Ośrodku Kultury. Wcielanie się w różne postacie i odgrywanie ról, pozwala doświadczać czasem skrajnych emocji i uczuć – to trochę tak jakby przeżywało się czyjeś życie i znalazło się w sytuacji danej osoby. To właśnie wydaje mi się najbardziej ciekawe i interesujące w zawodzie aktora. Pracuję nad swoim warsztatem uczestnicząc w zajęciach dubbingowych. Mam na swoim koncie już małe sukcesy. Udało mi się zdobyć jedną mniejszą rolę w dubbingu oraz byłam stażystką w dwóch serialach. Mam nadzieję, że przede mną otworzą się kolejne doświadczenia aktorskie . Julia jest objęta szkolnym programem dla uczniów zdolnych Wars i Sawa.

Karina Zwierzyńska – Klasa 1B

Mam na imię Karina. Mam 15 lat. Tańcem interesuję się praktycznie od dziecka. Zawsze lubiłam oglądać różne występy taneczne i w końcu w II-III klasie szkoły podstawowej podstawówki zapisałam się na zajęcia taneczne organizowane w szkole. Polubiłam je i tak to zaczęło – najpierw małe występy np. w szkole a później już na scenie. Były to występy, które robiło nasze studio taneczne, ale i takie gdzie nikogo nie znaliśmy – klasyczne turnieje. Jeździłam na obozy taneczne, gdzie poznałam fantastycznych tancerzy, takich jak: Artur Golec, Klaudia Antos, Stefano Silvino. Na ten moment szukam jakiegoś studia tańca, gdzie mogłabym się zapisać i szkolić swój warsztat. Taniec to moja wielka pasja i hobby. Karina jest objęta szkolnym programem Wars i Sawa.

Krystyna Podsiadlik – Klasa 2F

Mam na imię Krysia i mam 15 lat. Taniec towarzyski był moją pasją od malucha. Mama zaprowadziła mnie na lokalny turniej tańca, a ja nie mogłam oderwać wzroku od tych wszystkich pięknych par. Taniec dał mi wiele możliwości. Dostałam możliwość reprezentowania jednego z najlepszych klubów w Polsce. Wiele osób myśli, że taniec jest prosty i nie wymaga tyle wysiłku co np. gra w piłkę. Zupełnie się z tym nie zgadzam. Trenuję 7 dni w tygodniu po 5 godzin dziennie, a dodatkowo mam zajęcia sportowe oraz zajęcia z baletu. Przez taniec mogę wyrazić siebie, zapominam o problemach życia codziennego. Gdy jestem na sali od razu staje się szczęśliwa. Na sali treningowej czuję, że jestem we właściwym miejscu, jestem wśród ludzi dzielących moja pasję, są oni moją drugą rodziną. Nigdy nie jest łatwo, ale taniec pokazuje mi, że nie warto się poddawać. Pomimo potu, łez oraz krwi wylanej na treningach jestem szczęśliwa bo robię to, co kocham. Taniec pozwala mi codziennie odkrywać nową, lepszą wersję siebie. Uwielbiam wyrażać swoje emocje oraz uczucia poprzez ruchy ciała. Często muszę powtórzyć jeden krok przez lustrem sama wytrenować go kolejne kilka tysięcy razy z partnerem. Z czasem taniec staje się codziennością, tańczę kiedy tylko mogę. Po 10 latach codziennych treningów mogę już wskazać dane mięśnie potrzebne do wykonania którejś z figur czy akcji, znam dobrze swoje ciało i moje ruchy są świadome. Na treningach słyszymy mnóstwo wskazówek, instrukcji oraz poleceń, musimy wykonać kilka czynności w jednym czasie bądź kolejno po sobie. Słyszymy ,,rotacja uda w prawo, kręgosłup podwieszony do sufitu, osadzenie do parkietu, żebra schowane, łopatki zebrane” a z czasem potrafimy wykonać skomplikowane kilka tysięcy razy aby później móc kroki, akcje oraz figury oraz potrafimy zapamiętać je w szybkim czasie. Tancerze mają świetnie rozwiniętą koordynację wzrokowo-ruchową-słuchową. Taniec zajmuje mi tyle czasu, że nie mam już go na spotkania towarzyskie, Internet czy telewizje. Taniec uczy empatii, oswaja z poczuciem porażki, buduje poczucie własnej wartości, uczy dyscypliny, szacunku do drugiego człowieka oraz jego pracy i starań a przede wszystkim rozwija w nas potrzebę kreatywności. Moja szkoła pozwala mi rozwijać swoją pasje i jest bardzo wyrozumiała. Wspierają mnie nauczyciele i uczniowie. Nie wyobrażam sobie mojego życia bez tańca oraz jestem wdzięczna wszystkim osobom, które przyczyniły się do moich dotychczasowych sukcesów. Krysia objęta jest szkolnym programem Wars i Sawa.

Kamila Kozłowska – Klasa 1D

Mam na imię Kamila. Mam 15 lat. Przygodę z tańcem zaczęłam 9 lat temu. Przez większość moich młodzieńczych lat uczęszczałam na zajęcia do Fox Dance Studio (taniec, akrobatyka, balet). Od ponad roku jestem w Akademii tańca Reliese. Taniec był właściwie ze mną od dziecka, bo jako mała dziewczynka, gdy słyszałam muzykę wymyślałam samoistnie własne układy. Taniec to moje hobby i wielka pasja. Kamila jest objęta szkolnym programem Wars i Sawa.

Julia – Klasa

Mam na imię Julia. Już od dzieciństwa interesowałam się aktorstwem, byłam ciekawa pracy scenicznej, bardzo wcześnie zaczęłam chodzić na zajęcia teatralne, a od kilku lat rozwijam swoją pasję do grania w ognisku teatralnym u Machulskich. Od tego momentu nieustannie ćwiczę dykcję, ruch sceniczny, wcielanie się w rolę. Moje życie zmieniło się o 180 stopni. Gdy miała 12 lat poszłam na swój pierwszy casting, który zaowocował prawdziwą rolą w teatrze. Wtedy miałam okazje zobaczyć wszystko od drugiej strony i przekonać się, że praca aktora nie jest łatwa. Jednak nawet siedzenie w teatrze od 6 do 22, mimo że bardzo ciężkie, nie zniechęciło mnie. Gdy nadszedł dzień premiery i pierwszy raz stanęłam na deskach Teatru Powszechnego przed liczną publicznością, emocje, jakie wtedy mi towarzyszyły, są nawet dziś trudne do opisania: euforia i ekscytacja mieszały się z tremą i ogromnym stresem. Ostatnie 4 lata dużo mnie nauczyły, liczne pokazy, warsztaty programy, sesje kształtowały mój charakter i dawały ogromną satysfakcję.

Anna Bartoś – Klasa 1C

Mam na imię Ania. Moją pasją jest śpiewanie. Od małego zawsze łączyło mnie coś z muzyką, ale dopiero w IV klasie szkoły podstawowej postanowiłam dołączyć do chóru szkolnego. Z czasem rodzice zapisali mnie również na zajęcia do Młodzieżowego Domu Kultury „Bielany”. Staram się szlifować swój głos także sama w domu na podstawie tego, czego już się nauczyłam. W szkole chętnie biorę udział w projektach, w których wykorzystywany jest także motyw muzyczny. Jeszcze w podstawówce brałam udział w licznych konkursach, m.in. Mikrofon dla każdego. Było to bardzo fajne i cenne dla mnie doświadczenie. Ostatnim moim osiągnięciem jest tytuł laureatki Mazowieckiego Konkursu Poezji i Piosenki Obcojęzycznej „Co Nam w Duszy Gra”. Ostatni raz przed publicznością miałam okazje występować na zakończeniu VIII klasy w szkole podstawowej, gdzie, zaśpiewałam piosenkę Halleluja w duecie z moim przyjacielem, który akompaniował mi na pianinie. Ania jest objęta szkolnym programem dla uczniów zdolnych „Wars i Sawa”.

Mateusz Lech – Klasa 3A

Cześć, mam na imię Mateusz. Chodzę do klasy 3A. W tym roku zdaję maturę, co będzie stanowić dla mnie najważniejsze wyzwanie w nadchodzącym czasie. Swoją przyszłość wiążę z psychologią, fizjoterapią lub architekturą wnętrz. W wolnych chwilach rozwijam swoje zainteresowania w tych dziedzinach. Idea wolontariatu była mi bliska odkąd pamiętam. Udzielam się charytatywnie, staram się zawsze pomagać tym, którzy tej pomocy potrzebują. Moje aktywności obejmują również działalność na rzecz szkoły i związanych z nią instytucji, które propagują wolontariat. Wspólnie ze szkolnym klubem udało nam się zaangażować w akcje, takie jak: zbiórka przyborów szkolnych dla dzieci z ubogich rodzin, coroczna świąteczna zbiórka żywności, zbiórka potrzebnych materiałów i artykułów dla schroniska dla zwierząt, kiermasz świąteczny. Nieprzerwanie od trzech lat działam w samorządzie szkolnym i szkolnym klubie wolontariatu. Podejmuję się także inicjatyw mających na celu promocję szkoły na zewnątrz. Jestem wdzięczny moim Drogim Kolegom i Koleżankom, którzy niezmiennie od kilku lat obdarzają mnie zaufaniem, powierzając mi funkcję przewodniczącego samorządu. Bardzo zależy mi na tym, aby dobrze zaprezentować naszą działalność, sprawić, że uczniowie będą się dobrze bawić i choć na chwilę oderwą się od nauki. Chciałbym, aby kiedyś wspominali naszą szkołę jako swój drugi dom. Staram się dbać zatem o miłą atmosferę i integrację między klasami. Ogromnie dużo frajdy i satysfakcji dają mi wspólne przygotowania do imprez szkolnych i tworzenie dekoracji. Przy okazji tych działań mogę zaprezentować moje zdolności artystyczne. Działam również aktywnie na rzecz promocji szkoły. Co roku jestem odpowiedzialny za projekt stoiska szkolnego na Targach Edukacyjnych „Perspektywy” w Pałacu Kultury i Nauki. Przygotowuję wystawę promocyjną szkoły dla odwiedzających gości w trakcie dni otwartych. Ważne jest dla mnie to, aby zarówno nasza szkoła, jak i jej imię były dobrze postrzegane na zewnątrz. Wszystkie moje aktywności, a zwłaszcza wolontariat, dają mi dużo przyjemności, wewnętrznej satysfakcji i radości. Bardzo zachęcam wszystkich do włączenia się w życie szkoły. Pomoc drugiemu człowiekowi nic nie kosztuje, a dobro zawsze powraca do tego, kto okazuje je innym. Mateusz jest objęty szkolnym programem dla uczniów zdolnych Wars i Sawa.

Pola Domańska – Klasa 1D

Mam na imię Pola. Moje zainteresowania są dość nietypowe jak na dziewczynę w tym  wieku. Jest to bowiem straż  pożarna  Często ludzie zadają mi pytanie – dlaczego wybrałam bycie strażakiem? Od kiedy pamiętam zawsze chciałam pomagać innym, wspierać i być potrzebną. W wieku 8 lat po raz pierwszy miałam styczność ze strażą pożarną. Wtedy strażacy, którzy gasili groźny pożar w mieszkaniu piętro niżej, w całym ubraniu bojowym zrobili na mnie ogromne wrażenie. Po całym zajściu zrodziła się myśl – będę strażakiem! Ale tak już to bywa z dziecięcymi marzeniami, że nie zawsze się spełniają. Panuje przekonanie, że takie zawody jak strażak nie są odpowiednie dla kobiet, więc szybko odpuściłam. Po kilku latach, poznałam mojego chłopaka, który jest zapalonym strażakiem. Od niego dowiedziałam się o Młodzieżowej Drużynie Pożarniczej, wtedy wróciły dziecięce marzenia. Początkowo wahałam się, żeby pójść na spotkanie drużyny, ale kiedy w końcu się zdecydowałam,  była to najlepsza decyzja jaką mogłam podjąć. Poza zajęciami staram się sama douczać z zakresu pożarnictwa i ratownictwa z książek i stron internetowych. Jednak sama OSP (Ochotnicza Straż Pożarna) to nie tylko nauka i ćwiczenia, ale  też ludzie, którzy ją tworzą. W ciągu niecałego roku poznałam wiele osób, które teraz traktuję jak przyjaciół. Jednak ze wszystkich ludzi, moim autorytetem jest opiekun MDP, druh Mateusz Czajkowski. Dzięki niemu nauczyłam się  bardzo dużo np. o technikach działań strażackich. Imponuje mi wytrwałość jaką ma w sobie druh, a także bezpośredniość, szczerość i umiejętność słuchania drugiej osoby.  Podziwiam go za ogromną wiedzę i sposób w jaki ją przekazuje na zbiórkach. Jest to osoba uśmiechnięta, życzliwa, wprowadzająca przyjazną atmosferę. Zawsze czuję się pewnie w jego obecności i wiem że mogę liczyć na dobrą radę, wsparcie lub uśmiech, który od razu poprawia mi humor. Druh Mateusz oprócz funkcji opiekuna MDP, jest także zastępcą naczelnika OSP i strażakiem jeżdżącym do akcji. Po skończeniu liceum planuję iść na studia mundurowe do Szkoły Głównej Służby Pożarniczej. Postanowiłam spełniać swoje marzenia bez względu na opinię innych.

Szymon Włodarczyk – Klasa 3D

Cześć, mam na imię Szymon. Odkąd pamiętam zawsze w moim życiu obecny był sport, a szczególnie piłka nożna. Mając olbrzymie wsparcie taty, który zawodowo uprawiał tę dyscyplinę poszedłem w jego ślady. Jako kilkulatek rozpocząłem treningi w greckim klubie Aris Saloniki. Następnie trenowałem na Krecie i w Gdyni. Najlepszy okres to niewątpliwie czas, gdy rozpocząłem treningi w Warszawie. Najpierw była to Legia Warszawa, by potem kilka lat spędzić w warszawskim SEMP-ie. Moje dobre występy w lokalnym klubie ponownie zostały docenione przez stołeczny klub z Łazienkowskiej 3. Trafiłem do akademii, by po trzech sezonach w juniorach rozpocząć przygodę w drużynach seniorskich. Dodatkowo wielokrotnie reprezentowałem nasz kraj w juniorskich drużynach narodowych reprezentacji Polski, co obok Mistrzostwa Polski napawa mnie dumą i motywuje do ciężkiej pracy. W tym roku kończę naukę w naszym liceum i będę zdawał maturę. Mam nadzieję, że z dobrym rezultatem podobnie jak inni koledzy i koleżanki z klasy i szkoły. Jestem objęty programem dla uczniów zdolnych „Wars i Sawa”, dzięki czemu mogę połączyć swoją pasję z edukacją. Jestem za to bardzo wdzięczny. Pozdrawiam całą społeczność naszego liceum: uczniów i grono pedagogiczne oraz kibiców Legii Warszawa. Włodi.

KAŻDY Z NAS MA TALENT

Cześć nazywam się Szymon Włodarczyk i jestem zawodnikiem Legii Warszawa. Jednocześnie kończę naukę w naszym liceum, co napawa mnie dumą. Dwa lata temu zostałem objęty programem szkolnym programem „Wars i Sawa”.

Chciałbym powiedzieć, że od zawsze piłka nożna była moim ulubionym sportem. Jak każdy młody chłopak tak samo i ja miałem i mam swoich idoli, na których się wzoruję. Szczególnym przykładem do naśladowania, a mówiąc dokładnie autorytetem, jest dla mnie Robert Lewandowski. Ten zawodnik to nie tylko przykład profesjonalnego piłkarza, ale także człowieka, który zanim doszedł od światowego poziomu, miewał jak każdy z nas trudne chwile. Tylko dzięki ciężkiej pracy, determinacji i wiary we własne umiejętności wszedł do światowej elity. Jego przykład pokazuje mi, że marzenia należy realizować nawet wtedy, gdy mało kto w to wierzy. Dlatego też kolejną osobą, która jest dla mnie wsparciem i doświadczeniem to mój tata Piotr. Podobnie jak ja grał na pozycji napastnika stąd też jego obserwacje, wskazówki i szczere rozmowy w przyjaznej atmosferze są dla mnie niezwykle cenne i inspirujące.

Koledzy i koleżanki na swojej osobie widzę, że każdy z nas ma talent. Nieważne jaki on jest czy sportowy, muzyczny, a może naukowy. Ważne, aby potrafić go odkryć i rozwijać w oparciu o wybrane autorytety i szczere wspierające środowisko. Wtedy wcześniej lub później przyjdą efekty dające satysfakcję i radość z tego co sprawia nam przyjemność.

Pozdrawiam, Szymon.

Zuzanna Grzeszkiewicz – Klasa 2F

Cześć, mam na imię Zuzia. Od dzieciństwa moją wielką pasją była muzyka. To w tym kierunku staram się rozwijać swoje zainteresowania oraz szkolić umiejętności. Od 6 lat niemal cały swój wolny czas poświęcam grze na gitarze. Naukę rozpoczęłam jeszcze w szkole podstawowej, uczęszczając na profesjonalne lekcje gry i z roku na rok szło mi coraz lepiej. Dzisiaj nie wyobrażam sobie życia bez gitary. Razem z moją siostrą brałyśmy udział w różnych konkursach szkolnych oraz występowałyśmy na koncertach w Pałacu Kultury i Nauki. Mam nadzieję, że ta pasja pozostanie ze mną na zawsze. Zuzia jest objęta szkolnym programem dla uczniów zdolnych Wars i Sawa.

Zuzanna Bargiełowska – Klasa 2B

Cześć. Mam na imię Zuzia. Interesuję się fotografią i jazdą konną. Każdą wolną chwilę poświęcam na rozwijanie swoich zainteresowań, przede wszystkim na robienie zdjęć. W fotografii mogę pokazać świat takim, jakim go widzę i zwolnić czas chociaż na parę sekund. Kiedy wszyscy pędzą dookoła, ja pomagam im zauważyć to, co minęli w pośpiechu. Zuzia jest objęta szkolnym programem dla uczniów zdolnych Wars i Sawa.

Marcelina Marcinkowska – Klasa 1E

Od dziecka pasjonuję się tańcem, fotografią, aktorstwem/ modelingiem oraz wszelkimi sportami. Tańczę od 10 lat. Bycie tancerką zobowiązuje mnie do systematycznej pracy nad sobą. Codzienne się rozciągam, rozwijam swoją wytrzymałość i umiejętności techniczne. Dbam o dietę. Do pracy motywują mnie występy sceniczne i uznanie widzów. Poza tańcem staram się być aktywna w innych dziedzinach sportowych. Lubię grać w koszykówkę, pływać i jeździć na łyżwach. Jako początkujący fotograf, nie mam określonych upodobań odnośnie stylu ujmowania zdjęć. Moje doświadczenie opiera się na współpracy z moimi przyjaciółmi. Wspólnie tworzymy sesje fotograficzne. Staram się rozwijać moje pasje i zainteresowania. Zdobywam w ten sposób nowa wiedzę i doskonalę swoje umiejętności. Wiem, że osiągane sukcesy to wynik ciężkiej pracy. Chętnie udzielam się społecznie. Jestem wolontariuszką w fundacji dla zwierząt oraz zasiadam w samorządzie uczniowskim. Biorę udział w szkolnym programie „Wars i Sawa” Chętnych, którzy chcą zapoznać się z częścią mojej twórczości zapraszam pod ten link: https://instagram.com/marcelina.marcinkowska?igshid=1cksdn53klmbl

Kacper Mierzyński – Klasa 2D

Jestem członkiem Młodzieżowej Drużyny Ratowniczej od 4 lat. Razem z drużyną szkolimy się w zakresie pierwszej pomocy i pomagamy w szkoleniach dla profesjonalnych służb mundurowych jako pozoranci. Możemy się pochwalić podwójnym wicemistrzostwem Polski w zawodach z Pierwszej Pomocy, które odbywały się w Cieszynie. Organizowaliśmy również projekt unijny Erasmus+, który nosił nazwę road2safety. Polegał on na propagowaniu bezpiecznego poruszania się na drogach. Podczas tego projektu mieliśmy przyjemność pracować z młodzieżą z Rumuni, Łotwy i Litwy. Uczestniczyliśmy również w takich akcjach jak: Finał WOŚP. Maratony Warszawskie, Bicie rekordu w prowadzeniu RKO.

Weronika Miścichowska – Klasa 2G

Mam na imię Weronika. Od kiedy pamiętam w moim życiu był zawsze obecny sport, a szczególnie piłka nożna. Moimi idolami są piłkarze: Neymar Jr i Lionel Messi. Będąc dzieckiem próbowałam swoich sił w różnych dziedzinach sportowych, m.in.: w tańcu akrobatycznym, siatkówce, koszykówce. Jednak to piłka nożna została ze mną do dziś i mam nadzieję, że na wiele lat ze mną pozostanie. Wcześniej trenowałam w szkolnych drużynach lub z kolegami z klasy na boisku, przez długi czas szlifowałam swoje umiejętności. W 2020 roku zapisałam się do klubu sportowego Warszawska Akademia Piłkarska. Początki były trudne, częste treningi trzeba było pogodzić ze szkolnymi obowiązkami . Od marca 2021 r. zaczęłam treningi w LSS Legia w na ul. Łazienkowskiej w grupie juniorek. Chciałabym jeszcze bardziej rozwinąć swoją pasję i osiągać sukcesy w tej dziedzinie.

Wojciech Winkiel – Klasa 2D

Jestem członkiem Młodzieżowej Drużyny Ratowniczej i działam już 4 lata. Razem z drużyną szkolimy się w zakresie pierwszej pomocy i pomagamy się doskonalić służbom mundurowym. Na koncie mamy podwójne wicemistrzostwo Polski zdobyte na mistrzostwach w Cieszynie. Organizowaliśmy również projekt Erasmus + Road2Safety gdzie wraz z naszymi kolegami i koleżankami z Rumuni, Łotwy i Litwy pracowaliśmy nad bezpieczeństwem na drodze.

Zosia Morzoch – Klasa 2

Zosia Marzoch wzięła udział w 1 Otwartych Mistrzostwach Mazowsza w Biegach Przełajowych Masters. Mimo, jak twierdzi zawodniczka, wymagającej trasy udało się zająć 7 miejsce w kategorii open kobiet i 1 w swojej kategorii wiekowej. Brawo Zosia

Paweł Kościński – Klasa 3 D

Członek  Młodzieżowej Drużyny Ratowniczej – Warszawa oraz Ochotniczej Straży Pożarnej w Nowym Dworze Mazowieckim. Bierze udział w licznych pozoracjach dla ratowników medycznych, strażaków i funkcjonariuszy służb specjalnych. Poza działaniami związanymi z ratownictwem udziela się w Sztabie WOŚP-Warszawa i różnych wolontariatach.

Wiktoria Michalska – Klasa 2 K

Piłkę ręczną trenuje już od 6 lat.Obecnie gra w Varsovii w kategorii juniorek. Razem z drużyną uczestniczy w rozgrywkach ligowych organizowanych przez Mazowiecki Związek Piłki Ręcznej. W sezonie 2019/2020 zajęła II miejsce w lidze.Wiktoria ma na swoim koncie również sukcesy na turniejach ogólnopolskich.

Franciszek Szajewski – Klasa 2F

Do programu Wars i Sawa należę od kilku lat z małymi przerwami. Moją pasją jest muzyka i śpiewanie. Od trzeciego roku życia występuje na scenie i uczę się śpiewu, gram też na pianinie. Na swoim koncie mam wiele występów i sukcesów w konkursach dzielnicowych, m.in. I miejsce w IX Edycji Konkursu Wokalnego „Mikrofon dla każdego” (2010), I miejsce w Konkursie Piosenki Anglojęzycznej „Microphone Star”(2016). Ponadto miałem okazję współpracować z naszymi rodzimymi artystami m.in. u boku pani Haliny Frąckowiak i pana Emiliana Kamińskiego z okazji  Literackiego Benefisu Ernesta Brylla w Polskim Radiu, a także z okazji wielu edycji Festiwalu Dużego Formatu. Aktualnie pracuję nad swoim warsztatem wokalnym pod opieką p. Elizy  Czachorowskiej i tworzę materiał na mój debiutancki album hiphopowy, którego premiera – mam nadzieję – odbędzie się w II połowie 2020r. 

Urszula Szerszenowicz – Klasa 2L

Od kilku lat tańczy w balecie. Można ją zobaczyć w „Śpiącej królewnie”, „Giselle” czy „Raymondzie” w teatrze „Imka”. Jak sama mówi: „Balet i scena to dla mnie cały świat. W ten sposób wyrażam siebie i marzę, aby przejść tym tanecznym krokiem przez życie”.

Anita Goliszewska – Klasa 1D

Mam na imię Anita. Mam 15 lat. Przygodę z tańcem zaczęłam prawie 7 lat temu. Tańczę trzy style taneczne: disco dance, jazz oraz hip hop. Duet oraz mini formacje tańczę w stylu disco dane. Solo w stylu hip hop i jazz w grupie. Mam na swoim koncie bardzo wiele wyróżnień. Taniec to moja pasja, moje życie … i mój dom. Anita objęta jest szkolnym programem Wars i Sawa.

Iga Bazan – 2G

Trenuje kolarstwo MTB. Od 2013 roku reprezentuje Warszawski Klub Kolarski. W 2018 i 2019 roku zdobyła II miejsce na Mistrzostwach Polski.