W ramach obchodów 75 rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego i deportacji ludności cywilnej- mieszkańców Warszawy do KL Stutthof uczniowie klasy 3a, 3b, 3d, 2b i 2d oraz nauczyciele: Katarzyna Lipska, Marzena Sadowska i Daniel Piekarski uczestniczyli w projekcie realizowanym przez WCIES „Podróż Pamięci”. Pierwszą cześć stanowiły warsztaty, prowadzone przez Małgorzatę Daniluk, przewodnika i animatora Państwowego Muzeum Stutthof w Sztutowie, które odbyły się 19 września w Warszawie. Tematyka szkolenia dotyczyła dwóch obozów koncentracyjnych w Polsce: Auschwitz i Stutthof. Celem 3-godzinnych zajęć było przybliżenie historii tych dwóch obiektów oraz zesłanych do nich więźniów. Uczniowie pracowali ze źródłami prezentującymi historie i życie więźniów Auschwitz. Warsztaty w ogromnym stopniu pogłębiły ich wiedzę na ten trudny temat oraz przygotowały emocjonalnie do zbliżającego się wyjazdu.
Drugą cześć projektu stanowił wyjazd do Sztutowa. W towarzystwie przewodnika, słuchając wstrząsających opowieści, przeszliśmy przez teren byłego niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego, w którym męczeńską śmierć poniosło 65 tysięcy więźniów. Następnie zwiedziliśmy wystawę „Warszawiacy w Stutthofie” . Dowiedzieliśmy się, że 22 maja 1942 r. po raz pierwszy pojawili się w KL Stutthof więźniowie z warszawskiego więzienia na Pawiaku. Kolejnych 859 więźniów z Pawiaka odnotowano w aktach obozowych dnia 25 maja 1944 r. Większość stanowili więźniowie polityczni, członkowie podziemnych organizacji działających w Warszawie. Pod koniec sierpnia i września 1944 r. do KL Stutthof przybyła największa grupa więźniów z Warszawy. Z obozu przejściowego w Pruszkowie (Dulag 121) przysłano wówczas łącznie 4432 osoby – cywilną ludność deportowaną z Warszawy w ramach likwidacji powstania warszawskiego, oraz grupę łączniczek Armii Krajowej.
Było to wzruszające świadectwo historii. Wszystkim nasuwało się pytanie – czy i jak można żyć po takim doświadczeniu? Pobyt w tym miejscu zakończyło omówienie powojennych losów byłych więźniów i przeświadczenie, że nigdy nie należy dopuścić do tego, aby „Ludzie ludziom zgotowali ten los”.
