„człowieka orkiestry”. Interesuję się praktycznie wszystkim, co wpadnie mi w oko, zaczynając od literatury, poprzez kultury azjatyckie, historię, psychologię, każdy możliwy rodzaj muzyki, rysownictwo i edycję zdjęć. W połączeniu z beznadziejną organizacją czasu tak duża ilość zainteresowań wprowadza ogromny chaos do mojego życia, sprawiając, że podczas lżejszych dni nie umiem zdecydować się, czym zająć się w danym momencie.
Pasją, na której od jakiegoś czasu skupiam się jednak najbardziej jest pisanie powieści, opowiadań i artykułów. Nie jestem właściwie w stanie stwierdzić, kiedy konkretnie zaczęłam to robić. Fabułę i zarys bohaterów wymyślam, odkąd pamiętam. Zawsze był to mój sposób na zabicie nudy i zabawę. Zdaje mi się, że starałam się robić to, nawet nie znając do końca wszystkich liter. Nigdy nie były to jednak prace jakkolwiek wybitne, poważniej zaczęłam myśleć o tym dopiero dwa lata temu. Był to czas, w którym nie bardzo miałam ochotę rozmawiać w szkole z rówieśnikami, a cały swój wolny czas poświęcałam książkom. Któregoś dnia przyszedł mi do głowy pomysł na fabułę i bez większego przemyślenia zaczęłam pisać. I tak się zaczęło. Mimo iż pierwsze rozdziały nie były idealne, z czasem szło mi coraz lepiej. I tak powstawały kolejne powieści i opowiadania.
Tym co najbardziej cenię sobie w pisaniu, jest to, że mogę nadać historii taki nastrój i bieg, jaki chcę i w zależności od mojego upodobania wszystko zmieniać. Satysfakcja, jaką daje mi stworzenie interesującej fabuły, w której wydarzenia łączą się w jedną całość i mają zaskakujące zakończenie jest nie do zastąpienia. Cudowne jest też, jak mogę wykorzystywać moje inne zainteresowania, by wzbogacić fabułę i ukształtować bohaterów, jak również znajdować zupełnie nowe fascynacje. Gdy mam gorsze dni, jest to coś, co pomaga mi znów znaleźć w sobie mój niepowstrzymany optymizm. A chyba właśnie o to chodzi, by to, co robimy, sprawiało nam radość, czyż nie?
Gabriela Wiśniewska
Gabrysia jest objęta programem dla uczniów zdolnych Wars i Sawa.
